Als theatermaker bedacht ik een reis.
Een reis van een meisje op een tractor.
Een reis naar het einde van de wereld, en weer terug.
Maar wat is het einde van de wereld?
Als ik kind was zou ik zeggen: de Zuidpool! Dat klinkt alsof je naar de maan wilt op een tractor, maar misschien kan het wel echt.
Als volwassene zei ik: een oorlogsland, een plek waar mensen de hoop verliezen.
Beide stemmen zeiden: gaan!

Ik realiseerde me dat als ik dit verhaal in het echt zou uitvoeren, dat ik dan waar-gebeurde verhalen over een avontuur in de echte wereld kon vertellen! Verhalen die inspireren. Dus dacht ik: misschien moest ik dat maar doen. En dat werd het motto van mijn reis….

‘Soms moet je ‘t gewoon doen!

Na bijna 4 jaar en 38.000 kilometer te hebben gereden op een oude tractor, met een hondje die ik onderweg vond, kwam aan op ‘Kaap de Goede Hoop’ in Zuid-Afrika. Daar mistte ik letterlijk de boot naar Antarctica. (de boot had werk gekregen op de Noordpool).

Via deze site hebben duizenden mensen wereldwijd, en vele media vanuit Canada tot Nieuw Zeeland, en natuurlijk alle 22 landen onderweg, bijna vier jaar lang de avonturen van het tractormeisje gevolgd.
Mijn reis was een avonturen-verhaal om te volgen, en een zoektocht naar bijzondere verhalen, initiatieven en inspirerende projecten. Verhalen die moed geven, die zeggen en bewijzen dat het ‘einde van de wereld niet bestaat, omdat je altijd nog wel iemand kan vinden die de moed niet opgeeft en die doorgaat. En daarmee anderen inspireert. ‘Doe maar!’
Maar ja, je moet er natuurlijk wel eerst zelf in geloven….

 
 Daarom heb ik over de hele wereld dromen verzameld.
Wensen van volwassenen en kinderen, geschreven op kleine papiertjes.
Die reizen (digitaal) met me mee achterop de tractor.
Ik neem ze mee op avontuur, helemaal naar de Zuidpool.
En daar wil ik een sneeuwpop bouwen
met de ‘dromen van de wereld’ in zijn buik.

Ik hoop dat mensen onderweg iets horen over mijn verhaal, al is het als cartoon in de krant, en dat er dan iemand is die denkt: ‘als dat meisje helemaal naar de Zuidpool kan rijden op een tractor, misschien kan dat ene wat ik wil dan ook wel. Misschien moet ik het gewoon doen!

Het Tractormeisje avontuur tot aan ‘Kaap de Goede Hoop’ werd mogelijk gemaakt door iedereen die besloot een tractor t-shirts of kilometer van mijn reis te kopen. Hierdoor reisde ik zo’n 4 jaar lang ‘bij gratie van de inspiratie’, en zamelde ik tevens veel geld in voor de bijzondere projecten die ik onderweg bezocht.

Momenteel bereid ik mij voor op de allerlaatste fase van het avontuur, een Zuidpool-expeditie per tractor van zeker 5000 kilometer bij temperaturen van tot wel -50C. Deze expeditie wordt mogelijk gemaakt door mijn sponsor, tractor-merk Massey Ferguson! Hierover zal ik natuurlijk gaan schrijven op deze website. Start expeditie: November 2014!

Mijn doel is om op een bijzondere manier een podium te creëren voor inspirerende verhalen van onderweg.

‘Soms moet je ‘t gewoon doen!’

Hier een link naar de officiële expeditie website: www.Antarcticatwo.com

Boek
Van mijn eerste boek Op de tractor naar de Zuidpool, De Geus (2007), zijn bijna 10.000 exemplaren verkocht. Ze zijn verkrijgbaar in alle boekhandels in Nederland. En natuurlijk te leen bij bibliotheken en ook online te bestellen, bijvoorbeeld hier!
Inmiddels ligt het boek ook in de boekwinkels in Zuid-Korea. Het is namelijk gekocht door een van de grootste uitgevers van Zuid-Korea, uitgeverij Sigongsa.
Ik heb nog geen Engelse uitgever.
  
Wil je bijdragen aan het vertellen van de mooie verhalen? Aan het (straks) mogelijk maken van de docu-film, het kinderboek, het boek. Wil je horen hoe het met me gaat? Ik geef lezingen, zie: speakersacademy.nl

Door deze landen reisde ik: Nederland, België  Frankrijk, Italië  Kroatië  Bosnie-Herzegovina, Montenegro, Kosovo, Slovenië  Egypte, Soedan, Ethiopië  Kenia, Oeganda, Tanzania, Malawi, Mozambique, Zimbabwe, Zambia, Botswana, Namibië, Zuid-Afrika…….  En dan nu, in 2014, via ‘Kaap de Goede Hoop’ naar Antarctica en de geografische Zuidpool!

*Photo: Henry Krul

Manon Ossevoort is professioneel actrice, theatermaakster en docent drama. Vanaf haar afstuderen aan de Amsterdamse Theaterschool is ze non-stop werkzaam geweest in zeer uiteenlopende theaterproducties totdat ze besloot het verhaal van het ‘Tractor meisje’ in de werkelijkheid neer te zetten. Vanaf dat moment reisde ze de wereld over, en vertelde waargebeurde verhalen van onderweg…

Ze volgende haar opleiding (-en) aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten (AHK).

*Foto: Marc Brester

Foto: AFP

Zomer 2002 heb ik bij wijze van vooronderzoek voor mijn plannen een proefrit gemaakt op de tractor naar Parijs, om daar een kopje koffie te drinken onder de Eiffeltoren.

Tijdens deze tocht kwam in in verschillende bizarre situaties terecht en ontmoette de meest uiteenlopende soorten mensen. Die een extra dimensie gaven aan die reis en het meer dan louter een persoonlijke ervaring maakten.

Wat me het meest opviel, was het ontwapenende effect die ik met m’n tractor op mensen had. Politieagenten vielen uit hun rol, boeren, zakenmensen, hoertjes, iedereen eigenlijk. Het bleek een enthousiasme los te maken voor eigen initiatieven (iedereen begon vrijwel direct over: jemig, ik wou eigenlijk altijd dit of dit, waarom doé ik het niet gewoon?), een bewijs te leveren dat geëngageerdheid niet oubollig hoeft te zijn. En, dat je sommige dingen gewoon moet doen!

Wat begon als een experiment werd uiteindelijk een project dat met enthousiasme door radio, televisie en de schrijvende pers werd gevolgd.
Deze reis kwam ten bate aan Unicef en War Child.
Op de Parijspagina :dagboekverslag, foto’s en filmpjes.

Met de reis als overkoepelende noemer wil ik de aandacht vestigen op bijzondere projecten en inspirerende mensen onderweg. Initiatieven die aandacht verdienen omdat ze lef, moed, doorzettingsvermogen en liefde tonen.

Ik wil laten zien dat er overal ter wereld, mensen zijn die zich met veel creativiteit en doorzettingsvermogen inzetten voor een betere en mooiere wereld.
Foto?s, filmpjes en verhalen (tijdens de reis in m’n dagboek).

Zuidpool sluit af met een Zuidpool expeditie.
Alle wensen die ik tijdens mijn reis verzameld heb gaan mee naar de geografische Zuidpool. Waar ik ze symbolisch wil planten als document van ‘dromen van de wereld’ in de buik van een sneeuwpop. (Zodat het achteraf misschien klinkt als een sprookje, maar alle verhalen van onderweg waren echt.)

Antarctica, een continent waar nog nooit oorlog gevoerd is. Waar landen (proberen te) samenwerken. Een continent dat net zo heftig is als dat het kwetsbaar is. Een grote witte vlakte.
Het einde van de wereld.

Matty mc Nair word m’n pool-expeditiegids!

De reis wordt mogelijk gemaakt dankzijn mijn sponsor, tractormerk: Massey Ferguson!
De uitvoering van het project wordt begeleid door de jongens van Captive Minds uit Engeland.
Foto genomen toen ik net gehoord had dat ik een sponsor had,
en dat ik met deze tractor zou gaan rijden… ; )

Zuidpoolfeitjes..

De Zuidpool is meer dan 19.000 kilometer hier vandaan en beslaat een gebied van zo’n 14 miljoen km2, het vriest er altijd, soms wel tot – 80 graden Celsius, en dagelijks valt er 10 tot 15 cm verse sneeuw. Antarctica is de grootste woestijn op aarde. Op 14 december 1911 bereikte Raouls Amundsen als eerste de Zuidpool. Op de Zuidpool schijnt de zon van 21 september tot en met 21 maart aan een stuk en van 21 maart tot 21 september is hij niet te zien en de windkracht op de Zuidpool kan oplopen tot 300 km per uur. Er groeien meer dan 350 soorten korstmossen op de Zuidpool. In de oceanen rond Antarctica zwemmen zo’n 600.000 miljard krillkreeftjes rond. Samen wegen ze meer dan alle mensen van de wereld.

De eerste voertuigen die over de Zuidpool reden waren tractoren, ja echt waar, en ze doen dat nog steeds! Al zijn ze omgebouwd en voorzien van rupsbanden en dergelijke.
In 1958 begeleidde Sir Edmund Hillary (de eerste beklimmer van de Mount Everest) een Poolexpeditie met een groep tractoren. Uiteindelijk verliep die reis zo voorspoedig dat zij als eerste mensen met voertuigen op de Zuidpool aankwamen. (…)

Op dit moment is de Universiteit in Ohio bezig met het promoten van een tractor-route over Antarctica. Aangezien deze manier van transport veilig is (dankzij infra groen sattelietfotografie). En milieuvriendelijker dan vervoer en bevoorrading van basissen per vliegtuig.

Omdat Zuidpool gaat over het delen van dromen en het inspireren van mensen wordt het meisje op de tractor gevolgd door de media. Wilt u ook aandacht besteden aan dit bijzondere project of Manon tijdens haar reis volgen, mail dan naar